ابراهیم متین هجرت

میگذره این روزا هم
مثه تموم روزا
خدای ما بزرگه
پرنده‌ای که بالش
وا میشه واسه رفتن
تو عالمش سکوته
انگار لباشو دوختن
جفته شکسته بالش
تکیده کنج لونه
چی میگذره  تو قلبش   فقط خدا میدونه
شروع هجرت تو
آخره قصه‌تون نیست
نترس خدا بزرگه
همیشه که خزون نیست
همیشه که خزون نیست
پربگیرو راهی شو، گرچه یه عمری راهه
یکی کنار بندر
همیشه چش  براهه
همیشه چش براهه
میگذره این روزا هم
مثل  تمومه روزا
خدای  ما  بزرگه
روشنه صبح فردا
درد شیرینه دردت
درد مقدسیه
آدم دلش قرص میشه وقتی پشتش کسیه
شروع هجرت تو
آخره قصه‌تون نیست
نترس خدا بزرگه
همیشه که خزون نیست
همیشه که خزون نیست
پربگیرو راهی شو، گرچه یه عمری راهه
یکی کنار بندر  همیشه چش براهه
همیشه چش براهه