عماد جهان تنهام نزار

حواسم بهت هست، ای عشقِ مغرور
تو روزایی که نیستی و بی قرارم
من و بالشی که شبا خیسه از اشک
تُ ، اون حالِ خوبی که دیگه ندارم
یه فنجون خالی، یه قاب شکسته
یه مَردِ پریشون، یه سایه رو دیوار
تمامِ من از دست رفته ، تُ دیگه
منُ دست تقدیر بی رحم، نسپار
<<هنوز حرف دارم _ تنهام نذار
بری کم میارم _ تنهام نذار
تمنای توی چشامُ ببین
بیا این یه بارم _ تنهام نذار>>
من این زندگی رُ بدونِ تو هرگز
نمی خوام، مهم نیس که سخته یا آسون
یه تصویر تکراری هر شب باهامه
من و پنجره، ردّ پاهای بارون
نگام خیره مونده به راهی که رفتی
تمومی نداره چرا این جدایی
تمام ترانه همین یک سواله
کجایی کجایی کجایی کجایی
<<هنوز حرف دارم _ تنهام نذار
بری کم میارم _ تنهام نذار
تمنای توی چشامُ ببین
بیا این یه بارم _ تنهام نذار>>