حامد آساره شب یه اتفاق ثابته

تهِ آب انبار کُهنه، کفتری بی جُفتم
دونه دونه حرفامو، به آینه ی آب گفتم
دونه دونه بغضامو، تو چینه دونم ریختم
قطره قطره اشکامو تو دلِ خونم ریختم

انتظار عاشقونه می کشم تا تو بیای
آشیونه جفت و جور می کنم، هرجا تو بخوای

هیشکی مثل من، پر و بالتو بو نمی کنه
درِ گوشِت عاشقونه، بق بقو نمی کنه
بق بقوو می کنم ، اون قَدَر که پیدام کنی
توی آشیونه ی دلِ خودِت جام کنی

تهِ آب انبار کهنه، خیلی سرد و ساکته
اینجا تاریکه و شب یه اتفاق ثابته
بیا تا کبوترِ جون به لبت پیر نشده
سنگا بالمو شکستن، بیا تا دیر نشده

تهِ آب انبار کُهنه، کفتری بی جُفتم
دونه دونه حرفامو، به آینه ی آب گفتم