فرشاد تاجدینی تنگسیر

مو زادهٔ ایرانُم از تبارِ شیرانُم
جانِ مو تنگسونه مو سی حفظش میمیروم
تنگسون مهدِ غروره عهدِ حضوره،
تنگسیری نَتَرسه تو سختی‌ها صبوره،
اهلِ شرجی و گرما شاعرِ نخل و خرما،
مثل رئیسعلی می‌جنگُم مو به عشقِ سرزمینُم
روز میدون مو شیروم چون نهنگ خلیج ام
مو بچه‌ی تنگسیرُم اهل شرجی و گرما،
جاشوی موج و طیفون دل دارُم قَدِ دِریا،.
مو که از ای آب و خاکُم عاشقُم وُ سینه‌چاکُم
خُو ندارُم و بیدارُم فکرِ ای مرز و دیارُم
هموطن مو پاب‌پاتُم تا نفَس دارُم فداتُم،.
شیخ حسین خان کجایی خالو ای مردِ میدان
تا ابد زنده باشه یادِ زائر خِضِر خان،
عاشق ای دیاروم سی حفظش بیقراروم
زنده و پاینده ایران ای‌ بهشتِ ری زمینُم
مو بچه‌ی تنگسیرُم مرد جنگُم دلیرُم،.
مو نهنگِ خلیجُم روزِ میدون مو شیرُم
وارثِ مهربونی اهلِ شاهنومه‌خونی،.
تنگسیری یه‌رنگِن بی‌ریا وُ خومونی،