مسعود الیاسی عیدانه

مژده دهد آسمان، شاد شود باغبان
چک چک باران شنید، عشق شده نغمه خوان
موسم شادی رسید، گل به گلستان دمید
چهره ی گل سرخ شد در وسط بوستان
سار پرید از درخت، گفت به بانگی بلند:
باغ شکفت عید شد، ترک کنید آشیان
خنده زنان آفتاب، ناز کنان ماهتاب
ریخته اند از فلک نور به کام جهان
طالع آبادی است در کف دستان رود
راز مگو گفت و رفت ابر هیاهو کنان
فصل گل است و وصال، شاد از این قیل و قال
باد به رقص آمده در وسط آسمان
عید رسید و شکفت، خاطره های درخت
وقت طرب آمده ساز بزن ناودان