هانس تهران

کل تهران پر از خاطرات مبهم
پشت چراغ قرمز توی ماشینای خوش رنگ
یه حس مشترک تو وجود همه،
همه غرقن تو خودشون،
دپرسم من بیشتر از همیشه
دگ نگران نیستم تهش چی میشه
تهشو دیدم رسیدم ب بن بستو
یه داستان پر از کلیشه،
تعریف شه این داستان از یه دیده دگ
تو تعریف کن این بار حرفت شنیده میشه
شروع کن ببینم منو چجور شناختی
این بار اشک تو تو این برگه چکیده میشه
خوب منم همون غریبه ی اشنا،
یکم از بدیامو بشین تو کن اشکار
خلاصه هر قصه یه شخصیت بد داره
بذار من باشم ادم بده داستان،
درسته همیشه من بودم واسه تو کم
تو اغوشم یکی دگ میداد همیشه لم
دنبال این بودم ک کنم ازت اتو جمع
بودم تو رابطه یه ادم سم،
کم نمینداختم بحثو دعوا یه جنگ اعصاب
روزای سخت تو بودی تنها،.
من بودم دلیل بغض شبها
نبودم هیچ وقت ب فکر فردات
خونه بود همیشه داد بیداد،
قیافه ی نحسم بهت سر درد میداد
صبارو خواب بودم شبا بیدار،
تو دستم میسوخت هی سیگار و سیگار
راست گفتی کور بودم ندیدم تورو
هر چی میشد میگفتم نمیخوای برو،
خستم ازت یه ادم بی اعصاب
تهش رسید منم زدم دل تورو،
اره من نکردم تورو هیچ وقت درک
لج بودم باهات بیش از حد،
تو رفتیو نگفتم بهت برگرد،
چه شبایی دلت بی من سر کرد
و من حالا سرم خورده ب سنگ
بیشتر از همیشس برات دلم تنگ
یه چند سالی میشه چشم انتظارم
من ک روم نشد کاش تو بزنی یه زنگ
خوب رسیدیم ب ورس اخرو،
گیرم همه کردن این تکسو باورو
حالا منو تو خدام این وسط شاهده
ده لامصب یکم وا بده،.
اخه کی دید جزتو کسیو چشام
رو چشات زوم بود همیشه نگام
تو هر تصمیم تو بودی اولویتم،
همیشه ثابت شد بهت حسن نیتم
نمیگم نداشتم منم مثل تو تقصیر
تو نخواستی ننداز گردنت تقدیر،
اخراش چه خواب بدی دیدی برام
خوب گوش کن تویی دلیل بغض تو صدام
رفتی منمو طهرانو کلی خاطره،
جفتمون تو یه شهریم با کلی فاصله
بدون تو قدم زدم تو کل این شهر
هنوزم بین جمعیت چشام دنبالته
روزای خوب جوونیم سوخت ب پات
برات گذشتم از خودمو ندید چشات
هی رنگ چشات،
بی معرفت تنگ دل واسه صدات،
نمیدونی بعدتو چقده بد شدم من
از همه چی رد شدم من،
میدونم میگی ب من نداره ربطی
تو هم برو برس ب ادم بعدی،