مجتبی عرشیان فر این شهر

بیچاره این دل چه ضربه ها خورد
طاقت نیاورد از دوریت مرد
آخر بد آورد
دیدی کم آورد؟
حالم بد است بد
ویرانه ام کرد
فهمید عاشقم دیوانه ام کرد...
این شهر بی تو پر از غم است
کارم بعد از تو ماتم است
دنیا بی تو جهنم است.
ورس ۲:
رفتی و رفت لبخند از این لب خندان
مرهم دردای من شد درد بی درمان
چی شد عشقی که تو حرف میزدی از آن؟
الان تنهام...
این شهر بی تو پر از غم است
کارم بعد از تو ماتم است
دنیا بی تو جهنم است.