کاظم خموش نوبهار

با تو سبزم چو نوبهارم
جان میبخشی به روزگارم
هر چه که دارم من از تو دارم

در حسرت عطر خوش تو مانده باران
با طرح لبخند تو عالم گشته حیران
ای آن که پنهان کرده ای در چهره مهتاب،
گیسو بیفشان و دل شب را بلرزان

عید آمده آتش زده
عشقت به جان من
ای‌ مهربان من

امیدم این است
ای مه جبینم
این هفت سین را
با تو بچینم
ای مهربانم
ای نازنینم
امسال با تو
عاشق ترینم
آواره ام، قلب تو گشته سرزمینم

عید آمده آتش زده
عشقت به جان من
ای‌ مهربان من