نوید پوراسد تاسیان

یه دردایی گرفتم از اون دردای مزمن از اون دردایی که
هیچ وقت نمیذارن که من شب ها بخوابم بخوابم
توی آغوش تکرارِ شب گردیِ بیخود وسط این همه کوچه
که بدونت واسم پوچه بی تابم بی تابم
تو کی بوشویی مرا آتش بزیی
ننی کی اَمی خانه شب روز تاسیانه،تاسیانه
تو کی بوشویی مرا آتش بزیی
ننی کی اَمی خانه شب روز تاسیانه،تاسیانه
تنها ممکن نیست،نیست تنها ممکن
از این روزا به بعد بی تو بتونم زندگی کنم
تنها ممکن نیست،نیست تنها ممکن
از این روزا به بعد بی تو بتونم زندگی کنم
تو کی بوشویی مرا آتش بزیی
ننی کی اَمی خانه شب روز تاسیانه،تاسیانه
تو کی بوشویی مرا آتش بزیی
ننی کی اَمی خانه شب روز تاسیانه،تاسیانه