توحید جوانی بغض

اگه گریم نمیاد واسه این نیست که سنگم
واسه اینه بلدم با دل خودم بجنگم
واسه ی موندن بهونه ای ندارم
که بخام بخاطرش عمری بزارم
بغض میگیره گلومو تو بگو چطور بخندم
تورو میبینمت اما وقتی چشمامو ببندم
قصه مون اینطور تموم میشه همیشه
من غرورم دست اشکام کشته میشه
واسم عادت شده دیگه
همش خالی بشه پشتم
من احساسات این قلبو
با دستای خودم کشتم
امشبو بیا به خوابم تو فقط همین یبارو
پشت دستم میزنم داغ داغ این تنهاییارو
بعد تو این بغضو دارم تا همیشه
ولی بازم این دلم خالی نمیشه