مصطفی محمدی تنهایی

قدیما فکر میکردم که عاشق شدن آسونه
جوونیم رفت و فهمیدم کسی بامن نمیمونه
قدیما فکر میکردم که زندگی فقط رویاست
حالا حتی نمیدونم دلم کجای این دنیاست
یه عکسی روی دیواره منو میبینه با خنده
یه چیزی تو گذشتم هست که میترسم از آینده

همیشه با خودم تنهام یه وقتا تو خودم میرم
یه عمره که می خوام  اما فراموشی نمیگیرم
به چی دل خوش کنم وقتی شبم بابغض سرمیشه
بااین موهایی که هر روز داره سفید تر میشه
با اینکه غیر تنهایی نمیمونه کسی پیشم
هنوزم مثل اون روزا توی فکرام گم میشم

یه عکسی روی دیواره منو میبینه با خنده
یه چیزی تو گذشتم هست که میترسم از آینده
همیشه با خودم تنهام یه وقتا تو خودم میرم
یه عمره که می خوام  اما فراموشی نمیگیرم