مجید فراشیان جانان

وقتی نگاهت میکنم به مرز قصه ها میرم
تو هر نفس کشیدنت، یه فال حافظ میگیرم
آغازو پایان منی تو دردو درمان منی
من از خودم بریدمو تو جانو جانان منی
روشونه های امن تو به آسمون پل میزنم
به آرزوم میرسمو تو چشم تو زل میزنم
اسم منو صدا بزن تا باورم شه پیشمی
هر بار که میرسم به تو فکر میکنم خود منی
هربار از کنار تو به عرش میرسم ببین
من از هوای تو پرم چیزی نمیمونه جز این