احسان دریادل صورتی

نه میشی لیلی و باور کنی تو جنونمو،
نه شیرین میشی بهم بریزی قند خونمو
یه حس عجیبیم میون این دیوونگیت
هم رفتنی هستی هم میخوای کنارم بودنو،
تو یه خونه باشیمو نباشه قهر الکی،
یه اتاق باشه با دیوارای ناز صورتی
یه صدای خنده دختر کوچیکم بیاد،
واسه ی یه لحظه هم از جلو چشمام کم نشی
هی برام بخندی و منم فقط نگاه کنم
چشمامو هر روز برای دیدن تو وا کنم،
انقده شبیه تو باشه که اشتباهیم
جای اسم دخترم اسم تورو صدا کنم
من صدا کنم،
بیا خونه ببینی منو درد ندارم نبود صداتو،
چقدر واسه تو خوندم تو گوشت بگیری بخوابی شبا تو
بیا جلو ببینی میبینی دلم تنگ شده باز برا تو،
بازم واسم بخندی و بشینی ببافم موهاتو