شوق تنهای نهان

از دلشدگان و رخ خوبان اثری نیست
زین شام سیه چهره امید سحری نیست
پرسوختگانیم در این جمع گنه‌کار،
پرواز ازین مهلکه را بال و پری نیست
آفاق همه منتظر رهروی خامند،
دل در طلب مهر و رکاب سفری نیست،
زین جمع پریشان همه دل داده به اغیار
تنهای نهانم که دلم با دگری نیست
هیهات در این جمع همه برده فروشند
یوسف صفتانیم ولی برده خری نیست،
می‌نالم و می‌گریم و می‌سوزم از این درد
می‌میرم از این غصه و کس را خبری نیست