مبین رسایی بغض

وقتی که بودی پیش من ، اما نبودی سرجات
وقتی که جای خالی منو نمیدن چشات
باید میذاشتمت کنار ، باید فراموش میشدی
بغض جهنمی من باید که خاموش میشدی
به هر کسی فکر میکنی ، بدون که من با خبرم
من از عذاب دادن تو ، هیچ لذتی نمیبرم
شروع رفتن با تو بود ، من به هدف رسوندمت
رفتم که راحت تر بری ، من به طرف رسوندمت
رفتم که هیچکسی تو رو بعدا قضاوت نکنه
رفتم که دیگه دل تو به من خیانت نکنه
از چشم من تبرئه ای ، گناهتم گردن من
تلاش تو نتیجه داد ، برای بد کردن من