ابوذر غلامی جوانمرد

به باران بسِپارید بیاید،
که لبخند بیاید لبِ ایوان
و با حنجرهٔ باد بخواند:
علی‌جان
چنان شوقِ تماشا به دلم هست
تحیّر شده از حیرتم حیران،
تویی آرزوی کهنهٔ عشّاق
علی‌جان
مرا کاشی ایوان نجف کن
به احسان توام دست به دامان
فقط تکیه به دیوار تو دارم
علی‌جان
علی اول، علی آخِر، علی هو
علی باطن، علی ظاهر، علی حق
علی نور و علی نورٌ علٰی نور،
علی حق، علی هو
کلامت پر از اشراق معانی‌ست،
کلامت پر از آفاق رهایی‌ست
دلم مثل کبوتر به هوایت،
هوایی‌ست
به اندوهِ معاصر نظری کن
بزرگی کن و رجعت کن و برگرد
به محراب و به میدان بده جانی،
جوانمرد
مرا کاشی ایوان نجف کن
به احسان توام دست به دامان
فقط تکیه به دیوار تو دارم،
علی‌ جان
علی اول، علی آخِر، علی هو
علی باطن، علی ظاهر، علی حق،
علی نور و علی نورٌ علٰی نور
علی حق، علی هو