نیما بابایی امین بازیگر

خودم رو جای ِ تُو کشیدم باز
توی ِ خیالم با یه نقاشی
میخواستم حتی شده یک بار
مثل ِ خودم عاشق شده باشی

میخواستم یادم نره یک کوه
وقتی بریزه سنگ تر میشه
گفتی فراموشت کنم اما
من عاشقم نه یه هنرپیشه

خودم رو جای ِ تُو گذاشتم تا
بازیگر ِ اون نقش ِ بد باشم
باید بفهمم که چطور میشه
بازی با احساسو بلد باشم

باید بفهمم که چجوری شد
بگذری از احساس ِ من راحت
باید ببینم رو مچ ِ دستت
هنوزم مونده جای ِ اون ساعت

باید ببینم عاشق ِ تازه ت
قدر ِ خودم واسه تُو بی تابه
اونجا زمان میگذره زود اما
اینجا تموم ِ ساعتا خوابه

برای ِ من که تو خیالاتم
جدی کنارت زندگی کردم
از این پل ِ شکستسه تنهایی
محاله تو بیداری برگردم

سخته بتونم جای ِ تُو باشم
چون عاشقم نه یه هنرپیشه