میلاد ساده جانانم

جانانم خالی از عشق تو من بی تابم
تو هر حالی تو را کم دارم
نرود سمت کسی چَشمانم
دل بستم
به تو که رها نکردی دستم
من کنار تو عجیب خوشبختم

که چنین در دل عشقت رفتم
روی ماهت
داده آشتی با این زندگی دل را
پیچ و تابِ
موی تو مرا بُرد آسان به یغما‌
با تو گرمم
دیگه حتی در این شدت سرما‌
با تو دل را

میزنم  توی هر حالی به دریا
تو شدی برایم
بانیِ تمامِ
خنده هایی که روی لب نشستند
جان من شدی و
این چیز کمی نیست

حسی که کنار تو دارم من
گرم و دلنشین است
لحنی که مرا با
اسم کوچیکم صدا میزند
قلبم از همان روز
که تورا نظر کرد
جور دیگری به سر کرد