میلاد احمدی حسرت

من کوله باره غماتو رو دوش کشیدمو تهش ساده بریدی
بسه تمومه هر چی که بوده تو بی تفاوت پا پس کشیدی
دنیامو دادم پای تو که از چشمت افتادم
تقاص عاشقیو پس دادم
حالا من موندم با این دل سادم
حقم این نبود
من که تا پای جون دوست داشتم
بین تو و خودم فرقی نمیذاشتم
چه حسرتی سرت توی دلم کاشتم
هرجا که میرم با اشک و گریه
میگم که شاید قسمت همینه
که خیلی آسون افسوس و حسرت
بعد نبودت تو دل بشینه
دنیامو دادم پای تو که از چشمت افتادم
تقاص عاشقیو پس دادم
حالا من موندم با این دل سادم
حقم این نبود
من که تا پای جون دوست داشتم
بین تو و خودم فرقی نمیذاشتم
چه حسرتی سرت توی دلم کاشتم