مهرداد شیخی ابهام

تو ابهام نموندن تو موندم
نمیدونم چی باید گفت به این عشق
غمت آرامش و ازم گرفته
بدون تو چقدر نامرده این عشق
نمیدونم با این حالی که دارم
چقدر دیگه بشه دووم بیارم
تا کی باید فراری باشم از تو
نخوام گذشته رو به روم بیارم
یه روزی من به چشمات قول دادم
که چشم از بودن تو برندارم
تو نیستی و هنوزم که هنوزه
نمیتونم چشام و هم بزارم
حضورت باعث آرامشم بود
تو رو این روزگارازمن جدا کرد
نموندی و نمیدونی نبودت
چه آشوبی توی دنیام به پا کرد
تو که با عاشقی سرگرم بودی
بگو ازچی شدی مایوس و دل سرد
کدوم بی راه ی تاریک و سردی
بهار زندگیمون رو خزون کرد
یه روزی من به چشمات قول دادم
که چشم از بودن تو برندارم
تو نیستی و هنوزم که هنوزه
نمیتونم چشام و هم بزارم