هادی فیض آبادی نگاه منحصر به فرد

به یک نگاه ساده ات، نفس گرفته جان من
عوض شده جهان من کنار تو،
ببین به یک اشاره ات، غمم چه زود کم شده
دل شکسته ام شده، دچار تو
نشسته در سرم، هوای عشق دوره گرد تو
دل مرا ربود، نگاه منحصر به فرد تو،
به قدر لحظه ای از این علاقه کم نمی شود
کنار من بمان، نبودنت سرم نمی شود،
برای حس خوب ما، حضور تو بهانه شد،
تمام لحظه های من، کنارت عاشقانه شد
کسی که زیر و رو شده، از آشنایی ات منم
رسیدن تو خط کشید، به سوت و کور بودنم،