سهیل بحری راز نهان

تا با سر موی تو مرا روی نیاز است
بیچاره دلم یکسره در سوز و گداز است
باز این دل دیوانه هوای نگهت کرد
شوریده نظر برخم زلف سیهت کرد

چنگی بزمن ای مطرب و از راز نهان گو
در سینه تمنای وصالش تو عیان گو
افتاده به دامیم و خوش است آتش جانسوز
مایبم و سر کوی نگار،هر شب و هر روز
هرگز نرود مهر تو از سینه پرشور
تا عشق دمد ،عشق دمد ،بر دل رنجور