مهیار آل نارفیق

هِیــی.......................تو رفیق تنهاییام
شماسرت بالاس وقتی حرف مرام بیاد
توشبای سردبوی دودچهارتاتیکه چوب
تونبودی اونکه روقلبش باشه کینه زود
شاید من غریبه بودم بین جمع تون
تاجیب من خالی شدسراومدش صبرتون
ولی هنوزبیاد قدیما همون کنت قرمز
گمه لای فیلترا یه مـرد فسه دپرس
یادته به همدیگه دادیم یه قول مردونه؟
بزنیم قید دشمنو هرکی مارو رنجونده
......حالا چی شد؟ کجایی منو ببین
...دِ نشستین بادشمنام بدمو بگین
من که به هوای تو دشمنت شد دشمنم
که باتو شدداداشی هی صفحه گذاشت پشت سرم
همون که تا بدتو گفت کشیدم یه خط درشت
دوراسمش ولی الان خنجرت تو قلبه درست
کروس
دیگه نمیکشه مغزم از خودمم خستم
من ضربه ها خوردم راهه درستم رفتم
هرچی خوبی کردم اخرم آدم بده شدم
همه پلایی که ساختم ریخت روی سرخودم
ورس2
شاید اگه زوم شی رو اصل داستان
اینو بفهمی کدوم بود تهش وایساد
من که رسوایی کشیدم تاسرت بالاباشه
از گوشت تنم بریدم که دلت باما باشه
میخوام معرفتو بنویسم با خون و قلم رودست
بایدرفاقتوگل بگیرم بسه هرکی پیشم هست
نفسام سخت میخواد غرق دود
لابه لای فیلترای سیگارهمه خون
مقصر منم نباید میدادم آتو
کوتاه میومدم وبودی ادم ناتو
کیا انقد پرت کردن به همه چی پشت کردی
همیشه چت نعشه یه معتاد مخ ردی
تو گوشت چیا خوندن که حرمتارو شکستی
به چه قیمتی بی مرام این تهمتارو بستی
من هرکاری کردم رفیقم سرپاشه
حتی هنوزم که هنوزه پیکش سرجاشه
کروس
دیگه نمیکشه مغزم از خودمم خستم
من ضربه ها خوردم راهه درستم رفتم
هرچی خوبی کردم اخرم آدم بده شدم
همه پلایی که ساختم ریخت روی سرخودم