روزبه راد مرسی

قلبم آدم شد
تو رو دیدم و گذشتم کلکش کم شد
وقتی که درگیر موجای سیاه بودم
یهو آغوش تو قایق نجاتم شد
دستِ تو بالم شد
جرئت پریدن از بلندی بهم دادی
تازه فهمیدم که به چی میگن آزادی
مرسی که یه همچین حسی و بهم دادی
مرسی که گذاشتی من کناره تو خودم شم
هی کمک کردی تا میخورم زمین بلند شم
منو میشناسن همه اخلاقمو میدونن
که اگه دست به کسی بدم تا تهش میمونم
اومدی وقتی پریشونم منو تابم بدی
از تهه دل واقعی خندیدنو یادم بدی
اومدی یارم شدی احساس خوش شانسی کنم
تاس و انداختی برام تا من درست بازی کنم