هادی نقی زاده معما

تو میدونی دوسِت دارم
بیا با من مدارا کن
منو از بین تنهاییم
واسه یک لحظه پیدا کن
تو میدونی دوسِت دارم
این از چشمام معلومه
تورو وقتی که میبینم
همه دنیام آرومه
توی این شهر دلخسته
تو عشقو یاد من دادی
واسه من کافیه عشقم
بدونم که تو آزادی
ندیدی قلب دیوونم
بدون‌ تو چه تنها بود
نبود تو واسه این مرد
شبیه یک معما بود
نمیذارم جدا شی از
تمامه لحظه‌های‌ من
به‌جز تصویر رویائیت
همه از خاطرم رفتن