سعید باقرزاده مادر

گل سرخی مادرم
آرام پرپر میشوی
تا بریزد اشک من
حتی تو از جان میدهی
بی تو من جانی ندارم
خنده ات جان من است
بوی عطر پیرهن تو
نور چشمان من است
بوی باران میدهد آغوش تو
مادرم بانوی زیبای دلم
ای اهورائی ترین تندیس عشق
غیر آغوش تو من کجا برم
کفر نبود می گفتم حتما
که خدای من توئی
نفسی در جان من
مادر هوای من توئی
ماه خورشیدی تو مادر
در زمستانم بهاری
مایه آرامش من
واسه من بیقراری
بوی باران میدهد آغوش تو
مادرم بانوی زیبای دلم
ای اهورائی ترین تندیس عشق
غیر آغوش تو من کجا برم