بهروز امینی زلیخا

دیوانه ام کردی بخند آری
دیوانگی هم عالمی دارد
افتاده ام در تاب گیسویت
این راه عجب پیچ و خمی دارد
(عاشقم کردی دل دیوانه در بند تو افتاده دل این دل ویرانه)

دیدم تو را دست و دلم لرزید
آدم شدم حوا شدی مردم
از هربهشتی بیشتر چسبید
سیبی که از دستان تو خوردم

چشمم به دنیا با تو روشن شد
مجنون من کم از زلیخا نیست
این را بدان در قلب من هرگز
دری برای رفتنت وا نیست
(عاشقم کردی دل دیوانه در بند تو افتاده دل این دل ویرانه)