علی برزین یه جا نمیمونم

ببین چطور گذشت ثانیه های عمرت
دنیایی بساز تو زمان حالت
مثل الماس سفت ونشکن باش
جز خودت کسی نی بکن درکت
بستگی به رشد و فکرت داره
با ترس و دروغ
نشی آلوده به دود
نشی کسی که
دنیاشو کرد نابود
تو لحظه زندگی کن
شاید نباشه فردا
حرکت کن رو به رویا
انگیزه بشه واسه دردات
یه جا نمیمونم پیش میرم با گرگا
من یه دیوونم زوزه میکشم شبا
تو تاریکی محض شجاع تر از قبلم
ساکت میشم وقتی توی خودم غرقم
مثل یه عقاب از بالا ببین
هدف هاتو رو به فردا بچین
ببین سختی ها ثانیه های عمرت و داد یه باد
ریسک کن و نترس تا آسون بشه رات
تو آینه جز خودت کسی نی
گوش و بده همونی میبینیش
یادت باشه
اصالت و ریشت همه نابن
باز کردم پنجره اتاقم تاریکی نیاد سراغم
میدونی شعرام نمیشه کهنه
یادت باشه از قدیم خاطرات گفته
چند تا عکس کهنه تو آلبوم با جلد پاره
بشه مد توی حالم
بشه حک رو سنگ قبرم
مثل آتیش روشن شده تو افکارم
زندگی تجربه شده تو اعماقم
حرفایی که میگم رویات نباشه
نمی‌خوام پند کنم چهار چوب نگات بشه…
یه جا نمیمونم پیش میرم با گرگا
من یه دیوونم زوزه میکشم شبا
تو تاریکی محض شجاع تر از قبلم
ساکت میشم وقتی توی خودم غرقم
ساکت میشم وقتی توی خودم غرقم