علی کی اچ بهت عادت دارم

شبیه بارونم که میریزه رو تهران
شبیه خورشیدم که میرسه به چشمات
شبیه اشکاتم که میره زیر پلکات
شبیه بغضای شبونتم که پنهانه
شبیه قصه هام ، شبیه انتهام
شبیه قاتلم و فاصلش تا انتقام
شبیه ساز ناکوک ، شبیه انبار باروت
شبیه کادو ام که خاک گرفت آروم آروم
شبیه تلقینم ، شبیه تلخی ام
شبیه یه مرد عاشقم که بدجور تو سختی ام
شبیه یه خاطرم که پاک شد از ذهنت
شبیه یه فاصلم که زیاد شده بینمون
فاصلتو کم کن تا من
من بهت عادت دارم
یکمی صبر کن واسم
تا اومدن دو تا بال کم دارم
چقدر خوابت مظلومه
چقد چشات معصومه
میگن اون ناراحته
دل نگفتی اون شب حالت بد بوده
آره معلومه ، تو که خوابیدی و هر چی ام پشتت بگن قبوله
میگن از من عاشق تر بودی ، خالیه جات امشب خونه
تو یه برگی از دفتر من ، از دفتر قصه ی عشق به تو
تو یه جزیی تو لحظه ی من ، یه جزیی که میارزه کلی به کل
تو یه شیرینی واسه من ، من فرهاد در حال کندن کوه
تو یه قطره ایی از دریا ، ولی با ارزش تر از دریای نور
فاصلتو کم کن تا من
من بهت عادت دارم
یکم دیگه صبر کن واسم
تا اومدن دو تا بال کم دارم