احسان قلعه نوی خدایا شکرت

((خدایا شکرت))

یه صدایی توی قلبم میگه
تو به من از همه نزدیک تری
هر کجا رو که نگاه میندازم
از جلوی نظرم میگذری

روز اول که زبون وا کردم
مادرم اسم تو رو یادم داد
منم اون بنده ی نا شکری که
وقتی غم داشت به یادت افتاد

زبونم قاصره از شکر فقط ممنونم
واسه بخشیدن این همه غلط ممنونم
واسه حسی که به من داری خدایا شکرت
واسه حسی که بهت دارم ازت ممنونم
بد شدم آخرش اما به تو برمیگردم
از خودت هستم و تنها به تو بر میگردم
آخر قصه ی من با تو دو حالت داره
به تو برمیگردم یا به تو برمیگردم
____
همه ی اهل هنر جمع بشن
نمیتونن تورو توصیف کنن
ابر و باد و مه و خورشید و فلک
اومدن تا از تو تعریف کنن

پا به هر جاده ای میذارم
رد پاهاتو کنارم دارم
چشمای تموم آدم هارو
واسه دیدن تو کم میارم

زبونم قاصره از شکر فقط ممنونم
واسه بخشیدن این همه غلط ممنونم
واسه حسی که به من داری خدایا شکرت
واسه حسی که بهت دارم ازت ممنونم
بد شدم آخرش اما به تو بر میگردم
از خودت هستم و تنها به تو برمیگردم
آخر قصه ی من با تو دو حالت داره
به تو برمیگردم یا به تو برمیگردم