کامیار محبوبی بی ادعا

جمع وکم کردی یه روز
دیدی پاگیره هنوز
اون قلب سنگی
خوب تو من ادم بده
بم دوباره قول نده
نگو یه رنگی

رفیقه نیمه ی راه
بسه دیگه اشتباه
روت خط کشیدم
دل من پره ازت
تو مقصری فقط
که من بریدم

بی ادعا
هی چشم به راه
موندم واست
یادم افتادی حالا
بی معرفت
دلت خوشه
برو دل کندم ازت

آفت جونم شده
این عشق که ریشه زده
توی وجودم
اخه به حرفه مگه
ای کاش مثل تو دیگه
عاشق نبودم

برگردی بی تاثیره
این آخرین تصویره
چیزی نمونده
دیگه نداریم همو
فاصله جون منو
به لب رسونده

بی ادعا
هی چشم به راه
موندم واست
یادم افتادی حالا
بی معرفت
دلت خوشه
برو دل کندم ازت