هادی بهارلو آغوش

تو هر اندازه زیبایی
همان اندازه دلتنگم
ببَر نام مرا که با
صدای تو خوش آهنگم
میان خنده های تو
غمِ هر روز یادم رفت
دلم را از همه دنیا
به چشمان تو دادم رفت
بیا مهمان کن این تن را
به یک آغوش طولانی
تو آن آرامش امنی
پس از دریای طوفانی
بیا تنهایی من را
تو با زیباییت پر کن
فقط یک آرزویت را
کنار من تصور کن
من از هر چه که از عشقت
کمی دورم کند، دورم
از این دنیا به این احساس
به چشمان تو مغرورم
شکستم هر پلی را که
به برگشتن مسیری بود
تو دریایی و می آیم
به سمت تو ، شبیه رود