امیرحسین سان آخرش

خواستم بگم بمون ولی غرور لعنتیم نذاشت
کی بهتر از تو بود برام کارم تمومه رسیدم اخراش،
ازین کوچه خیابونا رد میشم میبینم خودم رو باخودت
چقد جات خالیه
مگه میشه فراموش کرد بی پولیام
کنارت بودنم،چاره ی درد هم بودیم،
چرا جدا شدیم خراب شد این
رابطه روی سرمون ماکه چفت هم بودیم نگاه کن توچشمام ببین چقد بریدم غیر تو از کسی من دیگه خیری ندیدم،
بااینهمه دلتنگی توبگو چجوری اخه
اینهمه سال باهم بودنو نبینم
مگه میتونی دست بکشی
اخه مگه میتونی خط بکشی
روی من روخودت،
توداری احساس هردومونو میکشی
مگه میتونی غیر از من زندگیتو بگذرونی تو باکسی
بگو نمیتونی ،نه نه نمیتونی بعد از نبودنت کوچکترین
چیزی که بات خاطره شد،
منو عذابم داد توکوچه ها
هرجا که باتو به سر شد
هی رفتمو عین دیونه ها
پرسه زدم این کارا زیاد شد
هی میگفتم کوتاه میاد،
میاد یروزی که دوباره داشته باشمت ببین
من دوست داشتمت فدا سرت
اگه کندم بخاطر تو ازهمه
این دوست داشتنه،