بهزاد جلالیان بعد من

 
بعد من شب های بارانی کمی دلگیر نیست
بغض هایت با غزلهایم به هم زنجیر نیست
بعد تو هر لحظه بی خود زل زدم در آینه
هیچ چیزی از گذشته توی این تصویر نیست

خواب میبینم برایم شعر میخوانی چرا؟
حرفی از برگشتن و ماندن در این تعبیر نیست
با دروغ آرام میگیرد دل بی طاقتم
رفت اما خوب میدانم که از من سیر نیست

اینکه ساکت میشوی پیشم کم از تحقیر نیست
حرفها پشت سکوتت هست بی تفسیر نیست
بعد تو هر روز نفرین میکنم دل را فقط
باورم شد این جدایی قصه تقدیر نیست