شاهین زندیه خاور دور

از حوالىِ ما اگر مى گذرید
بدانید
اینجا
دریا به زبان خاک
سخن مى گوید
و لهجه ى سبز
صنوبر را کسى نمى فهمد
ما هنوز رد موشک
بر جبین داریم
در عزاى استخوانهاى
بى نام لاله هاى وطن
زیر این پرچم بى باد
اینجا دخترانمان
بهار ندیده
به بار مى نشینند
و پنجره
هنوز سیاه پوش
نگاه منتظر
مادرست
باران نداریم
خودمان
یک بند مى باریم
تا روزى که جنوب از
تشنگى بیدار شود
چقدر عشقمان را
سپید بر سیاه روزگار
قلم زدیم
مبادا آزادى ته شعر دلتنگى
خودکشى کند
اینجا
ماه و ابر
پیوندى دیرینه دارند
برویم
مى بازیم
بمانیم
باخته ایم
هم قبیله
حرف دل بسیار ست
و حوصله ى شب بى تاب
از حوالى ما اگر مى گذرید
بدانید
اینجا خاورِ دورِ دور ست
خیلى دور!