سام مومنی پرنده

تو بودی اون پرنده
پر کشیدی از آشیونم
رفتی که تا یه عمری
اینجا تنها بمونم
تو بودی عشق پرواز
تو داشتی شوق آواز
بی تو اینجا چه تنهام
شدم لبریز از نیاز
پر کشیدی تو رفتی
نکردی تو نگاهی
حتی نخواستی بگی
مسافر کدوم راهی
پر کشیدی تو رفتی
به آسمون رویایی
نخواستی که بدونی
میری سوی سیاهی
گفتم پرنده برگرد
که طوفان توی راهه
آسمون آرزوهات
یه رویای تباهه
گفتی که تنها نیستی
داری تو جفت پرواز
به پرنده ی شکسته پر
دیگه نداری نیاز
بی تو پرم شکسته
ندارم جون آواز
دیگه برام نمونده
پری برای پرواز
پرنده ی خیالم
ساده دادی به بادم
لخظه ی تلخ رفتنت
نمیره هرگز ز یادم
گفتم که از رفتنت
یه روز میشی پشیمون
برمی‌گردی روزی که
نمونده از من نشون
بودی تو عشق بودن
بودی تو شوق موندن
برای آواز من
بودی تو حس خوندن