عرشیا مالمیر لیلی

یه روزی دنیا خوب بود و آروم بود
واسه زندگی‌ همه چی‌ آسون بود
هر کی‌ کارشو میکرد ، حالشو میبرد
تکلیف رزاش معلوم بود
یکی‌ اومد گفت حالش بده
قلبشو انگار طوفان زده
یکی‌ رو می‌خواد اسمش لیلی
آره درسته مجنون بود
داد میزد میگفت وضعش بده
آخه اگه لیلی جوابش رو نده
میمیره و داغون می‌شه
همه گفتن پاشو مثل مرد
این کارا بده
زیر لب میگفت لیلی
اگه نداشت به من هیچ میلی
زد چرا شکوند ظرف منو
ای وای لیلی ،آخ لیلی
آی‌ لیلی آی‌ لیلی لیلی
آی‌ لیلی‌ آی‌ لیلی لیلی
آی‌ لیلی آی‌ لیلی لیلی
آی‌ لیلی آی‌ آی‌ لیلی
از اون روزا گذشت و مجنون غم کشید
از اون گذشتو نوبت به من رسید
هی‌ ترسیدام و آخرم اومد
بلای لیلی‌ سرم اومد
با خودم می‌گفتم مجنون کجا من کجا
عشق بازی بابا من کجا زن کجا
هی‌ من کردم سرم اومد
ریق رحمت آخرم اومد
این سری لیلی با گونه‌های پوروتزی
یه عطر و کلمات فانتزی
من احمقم مجنون او‌ شیدا
واسه عشقش مور مور گز گزی
هر چی‌ میگفت می‌گفتم ای جونم بشی‌
خودش میگفت بذار دیوونه‌ام بشی‌
یه کاری کنم رب`بتو یاد کنی‌
لیلی کیه بری فریاد کنی‌
تا دنیا دنیاست لیلی همینه
مجنون بزرگترین احمق زمینه
لیلی من هم رفت این قصه تکرار شد
الهی این لیلی خیر نبینه
تا دنیا دنیاست لیلی همینه
مجنون بزرگترین احمق زمینه
لیلی من هم رفت این قصه تکرار شد
الهی این لیلی خیر نبینه
آی‌ لیلی آی‌ لیلی لیلی
آی‌ لیلی‌ آی‌ لیلی لیلی
آی‌ لیلی آی‌ لیلی لیلی
آی‌ لیلی آی‌ آی‌ لیلی
آی‌ لیلی آی‌ لیلی لیلی
آی‌ لیلی‌ آی‌ لیلی لیلی
آی‌ لیلی آی‌ لیلی لیلی
آی‌ لیلی آی‌ آی‌ لیلی