محی دین بی کسی

نه این قرارمون نبود
اینکه من از غمت اینقدر داد بزنم که بشم کبود
به هرکسی میرسم ثابت کنم اون عشقم نبود
رسوا شدم
مجنونه معروفم الان
فکر میکنن از عشق توست
میگن که عاشق الان
حرمت عشق اگر نبود
اگر خدا میون نبود
به ریشه عشق میزدم
هر کسی عاشقی میکرد
به میل زندون میزدم
میزدم آی میزدم،میزدم
فریاد به هر زبون و دین
منم رسول دین بی کسی
دیگه چی بدتر از این
دیگه چی بدتر از این
یه آدمی بشکنه اونم از عاشقی
بشکنه از چیزیکه خلقتش بسته اون
مثل شکست خورده تو جنگ
پناه برده به جنون