شاهین پسیان دف دل

گَر کُفری و گَر ایمان
من پایِ تو می مانم
از خویش بُرون رفتی
من جای تو می مانم
ای عشق ، چه ها کردی
با نیمه ی هُشیارم
عقل از سرِ من رفت و
دل در گروِ یارم
در سینه نمی گنجد
این قدر، دل آشوبی
دل دف شده و هر دَم
می کوبد و می کوبی
برخیز و بیَفشان دست
تا پای بکوبد عشق
تا از رُخِ احساست
زنگار بروبَد عشق
چرخی بزن و دستی
برخیز که باید زد
دل دَف شده و هر دم
می کوبی و می کوبد
چرخی بزن و دستی
این شور چه شیرین است
پیمانِ من و چشمت
عهدی ست که دیرین است
من مستم و تو سَرمست
عشق است چنین تَردست
من نقشِ تو را دیدم
بر هر چه که بود و هست
دل در شرَرَت ای جان
می کوبد و می کوبی
من طالبِ این شورم
آن قدر که مطلوبی