رضا آیین سلام

 
سلام
در پیله پروانه ات شدم شایدحواست نیست
رسوای این وآن شدم از توشکایت نیست
ببخش مرا کمی اگر زیاده خواهم
یوسف تو نیستم ولی در دل چاهم
طوفان زده جان مراجایی ندارم
من که خودم رفتم ولی به تو دچارم
غیرخودت نیست احدی حالم بفهمد
سمت تو برگشتم ببین داروندارم
سلام ای هوادارترین رفیق چشم به راهم
اول وآخر وقصه های پر ز آهم
سلام ای که جزخودت دگرنماندکسی برایم
ساحل نجیب آرامش غصه هایم
سلام
تو حیاتی ترین شاهرگ هرنفسم
تو همان نیمه نگاهت کلید قفسم
توهمان نزدیک دوراز حوا وحوسم