میلاد شجاعی بی انصاف

خودم پروازو یاد تو دادم
بلند پرواز بودی پر کشیدی
تو از بودن کنارم سیر بودی
تو از موندن کنارم دست کشیدی
خودت دیدی که بی تو این دیوونه
دلش هر ثانیه آشوب میشد
نفهمیدم تو اون روزا کنارت
تموم لحظه هام نابود میشد
آخه بی انصاف
من احساسم مرد بی احساس
حیف عشقی که شد اصراف به پای غرورت
یه جوری شلوغ شد سرت
اصن یادت رفت بعدت
چی سر این عاشق اومد
تو ازم دل کندی ازین من وابسته
از من که عاشق نگاهای تو بودم
تو دو راهی موندم از بس
تو گفتی که خستس
دلت از دل این آدم
چقد میتونه بد شه یه آدم
همه این روزا رو میمونه یادم