سعید نادری فاصله ها

نمیدونم که کدوم دل منو از یاد تو برد
خاطرات خوبمونو به تنه قصه سپرد
نمیدونم با کدوم حرف از من آزرده شدی
با کدوم باد خزونی زرد و پژمرده شدی
که من از فاصله ها دل تنگم
تو با من دورنگی من یکرنگم
که من از دوری تو می میرم
روز و شب با عشق تو در گیرم
ارزش دوست داشتن من دروغ و مکر و حیله بود
دل غریب من و تو مثل دو هم قبیله بود
تو اما با دو رنگیات آتیش به جونم میزنی
نکش منو اسیرتم تویی که دشمن منی
سر به هوایی تو رو به پای عشقت می زارم
کاشکی می شد بیای پیشم تا بال و پر در بیارم
نمی دونم از کدوم جاده باید به شهر عشق تو رسید
با کدوم نقاشی های کودکی طرح چشماتو کشید
هنوزم دل تو هستی منو به آسمونا می بره
نمیدونم پس چرا مرغ دلت از سر بومم می پره
خوب می دونم که تو هم دل تنگی
به خیالت که با من یکرنگی
خوب میدونم که تو هم داغونی
حالا قدر عشقتو می دونی
که من از فاصله ها دلتنگم
تو با من دورنگی من یکرنگم
که من از دوری تو می میرم
روز و شب با عشق تو در گیرم
با دورنگی پیش مردم منو رسوا میکنی
این سفر کار خودت بود گله از ما میکنی
با رقیبم که نشستی حرفی از من نزنی
حرمت عشقو نگه دار دل من رو نشکنی