رامیراد کمیاب

برق مروارید چشمای تو، آرامش من شد
همه چی از یاد من رفت، زُل زدی دردای من مرد
انگار آسمون یهو وا شد، تو اومدی کنارم
دل کشیدم پیش اسمت، تو شدی دار و ندار،
یه جوری کمیابی ، که تو خوابم نمیدیدم
شمع و گل میارم و دور تو میچینم
باز با اون ابریشم دستای آرومت
شونه کن موهامو، بی تو خیلی غمگینم،
عشقم بذار آروم بگیرم، کم شه از اشکام
تو کل کوچه‌های شهر، ببینن اومدی همرام،
تنهات نمیزارم، مثل دیوونه ها پیله ام
شب شد بخواب آروم، خودم دستاتو میگیرم،
یه جوری کمیابی، که تو خوابم نمیدیدم
شمع و گل میارم و دور تو میچینم
باز با اون ابریشم دستای آرومت،
شونه کن موهامو، بی تو خیلی غمگینم