محمد نصیری کلافه

قلبم رو چرا شکوندی
میتونستی اما نموندی
یکاری کردی حرفاااتو دیگه باور نکنم

بهت گفتم که آزادیییی
برییی دنبال تقدیرت
مگه چیشد که اینجوری تو وایسادی
پایی تصمیمت

نشد باور کنم رفتی
نشد عادت شه تنهایی
شاااید زیادی خوش بینم
به اینکه روزی برگردی
داارم کلافه میشم خب
ازم چیزی نمیفهمی




شدی باعث دردای که هرشب رو سرم آوار کردی
شدی فکر تموم لحظه هامو منو کلافه کردی
تو میخای بجنگی با منو قلب منه دیوونه تا کی؟
تو انگار نه انگار که من بودم یه روزی بی قرارت




مث یه کشتیه تنهااا اسیر دست طوفانم
نزار یادم بره ساحل نزار پیچیده شه کارم
منو میشناسی مغرورم نمیتونم بگم برگرد
اگه میشه یه کاریی کن که من درگیر این دردم
می بینی مرگ احساسو
ولییی نادیده میگیری
به سمت کشتن قلبم
تو داری نشونه میگیری
شبیه سابقت نیستی
تو از من فاصله میگیری


شدی باعث دردای که هرشب رو سرم آوار کردی
شدی فکر تموم لحظه هامو منو کلافه کردی
تو میخای بجنگی با منو قلب منه دیوونه تا کی؟
تو انگار نه انگار که من بودم یه روزی بی قرارت