دانیال هندیانی من دلم تنگه

به باد دادم خودم و تو رفتی من له شدم و
چرا دل به دریای طوفانی تو زدم ؟ دیدی غرق شدم و ؟

از اون رویای شیرین کشوندیم به این بغض سنگین
که بارون نمیشه و نم‌نم بریزه تا راحت شه این مرد غمگین

من دلم تنگه تو دلم جنگه تو عشق تو دارم میسوزم
آی دلم تنگه تو دلت سنگه عزیزم کجایی عزیزم

قدم میزنم هرشبو تو خودم شاید از تو نشونی نباشه
همه جای این شهر یه ردی ازت هست و اسمت سر کوچه هاشه
نموندی رفیقم حالا همرفیقم شده شب و‌ دود و چایی
کجایی هنوزم عزیزم دچارم بهت بگو پس کجایی

من دلم تنگه تو دلم جنگه تو عشق تو دارم میسوزم
آی دلم تنگه دو دلت سنگه عزیزم کجایی عزیزم