امیر رافت این قصه

نمیشه همیشه بی تو باشم من
از چشمات جداشم من
من نمیتونم یه لحظه بی تو
قلب من نمیلرزه بی تو
دستای گرمتو بده به من
تو سرمای زمستون
من می‌خوام نگام کنی
وقتی که خوابم صدام کنی
خوب بود نور بود دور بود بین ما
بور بود موهات توی دنیا نبود عین ما
میل ما نگو کم شده همش
فکرای بد بیخوابیم ازش
بگو داری عطش عطش عطش عطش همش همش
تا تهش میدونی این قصه منو ترو از هم میگیره
یه صدایی توی ذهنم میگه رابطه داره میمیره
فرصت بده بگم توی ژانر قصه هات میمونم عشقم
یادته روز اول با یه چشمک دلمو بردی
وقتی قهوتو میخوردی
بهم زدن این برگها بر نی
حست توی این حرفا گم نی
دمنوش آرامشت دوباره پر نی
توی چشمات جای بحث و غر نیست
خوب بود نور بود دور بود بین ما
میشه بخندی و بزنی و برقصی for me
جادمون یکطرفست جای دور نی
باهام حرف نمیزنی به چه جرمی
میل ما نگو کم شده همش
بگو داری عطش عطش عطش عطش همش همش
تا تهش میدونی این قصه منو ترو از هم میگیره
یه صدایی توی ذهنم میگه رابطه داره میمیره