ضیاءالدین دلم آرومه

یه سبدگندم
روی موهاته
توحواست نیست
که چی همراته

تونمیدونی
که لبت قنده
فاتح چشمات
غرق لبخنده

وقتی میخندی
مهربون میشم
بایه اخم تو
واژگون میشم

توحواست نیست
به من انگاری
ولی میدونم
که دوسم داری

زیباییت همه شهروبه خط کرده برات
میترسم یکی بیشترازم باشه فدات
حساسم نمیفهمی دلم آشوبه

میدونم به نفسهای تو محتاج هوام
غیراز تو که ازاین زندگی چیزی نمیخوام
باعشقت،چقد حال دل من خوبه

توکه اینجایی
همه چی جوره
زندگی کردن
باتو پرشوره

وقتی دست تو
توی دستامه
یه جهان خنده
سهم لبهامه

لحظه های من
به تو محدوده
آخه قلب من
بی تو نابوده


به تودل بسته
دل دیوونم
تا ته دنیا
باتو میمونم