محمد شایان دردای اجباری

بارون صدای موجا یاد قدیما کنار دریا
حالا هر کدوم از ما یه جای دنیا تنهای تنها
نشد نذاشتن این عشق سامون بگیره ای داد بیداد
آدم بدون عشقش از همه دنیا هیچی نمی‌خواد
دردای اجباری زخمای تکراری
بگو نمی‌ذاری بی تو پر پر شم
چشام نمی‌بینه نگو که یه عاشق
عاقبتش اینه نذا بدتر شم
آروم شو دل دیوونه م میگه نمیر مگه می تونم
هر چی که میشه یه کابوسه برام
تووی تنهاییام کسیو نمی خوام
آرومه دل تو ولی قلبم زیر و رو شد
رفتی و چه دردی توو سرم بی تو شروع شد