وحید مهیار دنیا

شاید یک روزی دوباره عاشقم شد
از شبهای من این گریه کم شد
به جانم نشسته,غم عشقش به رسم یادگاری
شاید درد همه این همه دوری دوا شد
خنده با لب من آشنا شد،کنارم دوباره به دریاها دلت را میسپاری
دنیا،یادش در دل من جان گرفته
دنیا دنیای مرا باران گرفته
دنیا من بی عشق او میمیرم اخر
در خواب یک شب باز مرا یادش بیاور
بی عشقش شکستم دل نبستم من همانم
اون رفت چگونه با غمش تنها بمانم
دریا به دریا قلب من دیوانه تر شد
جز او هر عشقی در دل من بی اثر شد
دنیا،یادش در دل من جان گرفته
دنیا دنیای مرا باران گرفته
دنیا من بی عشق او میمیرم اخر
در خواب یک شب باز مرا یادش بیاور