بهمن معروفی تنهام نذار

بیا و با دلٍ من مدارا کن
بخند عزیزم ، اون اخماتو وا کن
باز این دیونه رو تُو دلت جا کن
گرهٍ کورٍ این عاشقو وا کن
دلت میآد بری با من نباشی
کاش میشد باز مثلٍ قبلاًنا باشی
میری و دل بهونتو میگیره
چی شده که می خوای از من جدا شی
کی بود می‌گفت میخوام پیشت بمیرم
تنهام نذار و از عشقت نگیرم
حالا میخوای بری از پیشم راسته
دلت میآد که این دل بی تو وایسه
روزای شادمو از من ربودی
میگفتی عاشقی ، اما نبودی
کجایی ببینی غم دوره ام کرده
می خنده ، میگه اون بر نمی گرده